متن سخنرانی شب تخریب مزار ائمه بقیع علیهم السلام - دوم مرداد 94

بسم الله الرحمن الرحیم

در آستانه سالروز تخریب حرم‌های مطهر ائمه بقیع (علیهم‌السلام) قرار داریم. وهابیت ملعون حدود سیصد سال قبل حرمت‌شکنی عظیمی نسبت به ائمه اطهار (علیهم‌السلام) روا داشتند. جنایتی که نود سال قبل مجدداً آن را تکرار کردند. مطابق آنچه که تاریخ نقل می‌کند، در سال 1344 قمری (حدود 92 سال پیش) حکومت سعودی، به‌عنوانِ اسرائیلِ مسلمین، به رسمیت شناخته شد. با گذشت زمان، خطر فرقه ضالّه وهابیت بیشتر می‌شود به‌نحوی که تنها جریان برخاسته در مقابل موج بیداری اسلامی در منطقه، همین جمعیت منحرف وهابی می‌باشد.

ضرورت حفظ این خشم مقدس

حتی اگر روزی حرم‌های مطهر ائمه بقیع (علیهم‌السلام)، مجدداً با همان عظمت و شکوه قبل بنا شد، بایستی به سالگرد تخریب آن همچنان به‌عنوان یک عزای عمومی پرداخته شود. یعنی جنایتی که در سده ما رخ داده است، هتک حرمتی که برخی از پدربزرگ‌های ما آن را به‌خاطر می‌آورند، نباید فراموش شود. با تخریب حرم‌های مطهر ائمه بقیع (علیهم‌السلام)، در همه کشورهای اسلامی چیزی مثل انقلاب ایجاد شد، اعتراض‌ها، اعتصاب‌ها و فریاد کشیدن‌هایی که البته به‌جایی نرسید لکن تا حدودی توانست سرعت وقوع جنایت را مهار کند.

جنایات وهابیون تنها محدود به قبرستان بقیع و حرم‌های مطهر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نیست. آن‌ها زادگاه پیغمبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم)، امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و حضرت خدیجه کبری (سلام‌الله‌علیها) را ویران‌ کردند؛ کتابخانه عظیم مدینه با قریب 60 هزار کتاب به آتش کشیدند. کتاب‌هایی که اکثراً از نسخ خطیِ امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بود. همه‌ این‌ها غیر از آن جنایات و آتش‌سوزی‌ها و کتاب‌سوزی‌هایی است که در صدر اسلام اتفاق افتاد.

لذا یادآوری و بزرگداشت هشتم شوال از دو جهت اهمیت دارد؛ یکی به این دلیل که باید آن داغ و فاجعه دائم گوشزد شود و هشداری باشد برای امت اسلامی؛ دوم اینکه جریان هتک‌حرمت و جسارت سعودی‌ها صرفاً مختص این روز نیست. ما همین الآن هم تخریب بقیع را به طریق اولی داریم. مقام معظم رهبری فرمودند: «اگر این شهدای مدافعان حرم نبودند، اگر یک سدّ آهنینی مقابل جریان وهابیتِ امروز قد عَلَم نمی‌کرد، این‌ها کلّ حرم‌های ائمه اطهار (علیهم‌السلام) را از بین می‌بردند».

جریان وهابیت؛ آتشی همچنان سوزان

آتش این فتنه‌ی برخاسته از متن جامعه اسلامی همچنان سوزان است. هتک حرمت‌های این جریان وهابی به‌جای خود! جریان تکفیری وهابی به تعبیر مقام معظم رهبری جزء نقطه‌های دردناک دوران جوانی شما و پیری ماست. جریان داعش یعنی همان وهابیتِ بازیافت‌‌شده، روزی فقط به مقدسات اسلامی کار داشتند، امروز به همه ادیان و ملل کار دارند. این‌ها پس از تشکیل حکومت حجاز و نجد، داعیه «تشکیل دولت شام و عراق» را دارند. جنایاتی که امروز مرتکب می‌شوند به‌مراتب پیشرفته‌تر و فراگیرتر از همان دست جنایات نود سال پیش است. نکته مهم، بنا به فرموده مقام معظم رهبری، اینجاست که این جماعت وهابی توانسته است جریان بیداری اسلامی را سرکوب کند. الآن دیگر بیداری اسلامی خبر اول نیست. دیگر از آن خیزش‌های میلیونی ملل مختلف در جوامع اسلامی خبری نیست. اصلاً دیگر شعار «الشعب یرید اسقاط النظام»، که در تمام کشورهای اسلامی حرف اول بود، موضوع نیست.

وهابیت و سرکوب بیداری اسلامی

امثال ما که اجازه نداریم و واقع‌اش هم این است که شرایطش نیست که بتوانیم در این میدان باشیم. توفیق هم نداریم که در عراق و سوریه باشیم. لکن مجاهدانی از همه کشورهای اسلامی در این جبهه مقابله و مبارزه می‌کنند. این اتفاق خیلی مهمی است. دیروز یک شهیدی از افغانستان در شهر شما تشییع شد. روزی اگر هشت شوّال (سالروز تخریب قبور ائمه بقیع (علیهم‌السلام) ) تنها یک مناسبتی بود که بایستی پاس داشته می‌شد، امروز اما بزرگداشت این روز، موضوع مهمی است.

کمی دقت کنیم! خیزش بیداری اسلامی در طول چهار سال با قدرت پیش رفت و به نتایجی هم دست یافت. قدرت هایی نظیر آمریکا، اروپا، اسرائیل، آل سعود و آل خلیفه هیچ‌کدام نتوانستند مستقیماً در برابر موج بیداری اسلامی قد علم کنند و کاری از پیش ببرند. جریان وهابیت اما توانست مقابل این موج عظیم بایستد و آن را سرکوب کند. البته سرکوب‌کردن به معنای نابود کردن نیست. هنوز روح بیداری اسلامی در همان کشورهایی که برخاستند، زنده است. لکن امروز موضوع مهم‌تری درحال وقوع است. نمی‌شود مقابل این همه نسل‌کشی سکوت کرد.

وهابیت و تاریخِ شیعه‌کشی

وقتی جریان وهابی خروج کردند چند هزار نفر بودند. بسیاری را در ریاض، مکه و مدینه کشتند، به سمت عراق رفتند. تاریخ می‌نویسد که در یک شب در کربلا بیست‌هزار شیعه را کشتند. نقل می‌شود که در عید غدیر اکثر کربلایی‌ها به سمت نجف رفته بودند. وقتی که در یک حرکت عمومی، همه به‌سمت نجف راه افتاده‌بودند، کربلا آسیب‌پذیر شده و این‌ها در همان تاریخ به کربلا حمله می‌کنند و در یک نوبت ‌سه‌هزار نفر را می‌کشند. بماند که چه جنایات فجیعی در این کشتار صورت می‌گیرد.

روزی می‌گفتیم وهابیت نود سال پیش چنین جنایاتی را مرتکب می‌شد. امروز اما اوضاع خیلی فجیع‌تر و عظیم‌تر از آن موقع است. با بمب های نه متری آمریکایی و مهمات صهیونیستی هزاران نفر را در کشورهای مختلف می‌کشند و داعیه حکومت جهانی هم دارند. طبق وعده‌هایی که مثلاً به آنها داده شده معاویه رجعت می‌کند و سلطه دنیا تحت اختیار او قرار می‌گیرد. پس شناختن دشمنی که داعیه حکومت جهانی دارد، بر ما خیلی ضرورت دارد.

باید کار کرد! دعایِ تنها اثر ندارد!

خداوند متعال می‌فرماید اینها با خدا دشمنی می‌کنند، خدا هم با اینها دشمنی می‌کند. جای دیگر در قرآن فرمود: «فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا»[1] «پس او را دشمن بدانید».

نمی‌شود بنشینیم، نگاه کنیم، صحبت کنیم از عمق جنایات و دعا کنیم که خدا یک فرجی برساند! مگر شب قدر دعا نکردیم؟! چرا اجابت نشد؟! اگر قرار بود فقط دعا کاربر باشد که حداقل دعای دلسوختگان و آوارگان سوری، عراقی و یمنی باید اثر می‌کرد. چرا غائله یمن، بحرین، سوریه و عراق ختم نشده است؟ روز به روز آسیب‌ها، خطرها و فجایع‌شان بیشتر می‌شود. باید تدارک دید. باید کار کرد! هر انسان عاقلی شهادت می‌دهد که در برابر یک عامل فعال جبهه کفر، باید فعال بود.

به مدینه که می‌روید، متعصبین وهابی که در کنار مضجع شریف ائمه (علیهم‌السلام) ایستاده‌اند، شما را به خاطر اشک‌تان تحقیر هم می‌کنند. ادا در می‌آوردند که شیعه یعنی گریه! متأسفانه در دوران اصلاحات هم روشنفکر مآبان کشورمان هم این حرف‌ها را می‌زدند. ما کی گفتیم شیعه فقط گریه است؟! اگر شیعه و سنی در مقابل وهابی‌ها مقاومت نمی‌کرد، امروز هیچ حرمی برای هیچ امامی باقی نمانده بود.

وهابیون سیاسی و شیعیان سکولار!

بزرگان وهابی و پیروان خلف ابن‌تیمیه از همان روز اول، از همان سی سال پیش، در مقابل جریان انقلاب‌اسلامی قد عَلَم کردند. خیلی عجیب است! گاهی اوقات ما این میدان‌ها را خالی می‌کنیم و کسانی مانند فرقه شیرازی‌ها که «تشیع لندنی» هستند و میدان‌دار اختلاف شیعه و سنی، می‌شوند داعیه‌دار مبارزه با وهابیت و ناصبی‌گری! به جبهه حزب‌الله نگاه می‌کنیم و می‌پرسیم که چرا این طرف سکوت است؟! امروز و در همین مناسبت تخریب بقیع، سایت‌های ما حزب‌الهی‌ها را رصد کنید و ببینید که آیا موج تبیین جریان وهابیت و داعش و ارتباط اینها با کفر و استکبار وجود دارد؟! لکن در جبهه مقابل، از همان ابتدای شکل‌گیری انقلاب اسلامی، بزرگان وهابیت و معتقدان به عقاید ابن‌تیمیه، با زدن انقلاب‌اسلامی موضع‌گیری سنگین و درشتی نسبت به جریان تشیع گرفتند. این درحالی است که عده‌ای از شیعیان در تلاش اند تا تشیّع را جدای از انقلابی‌گری معرفی کنند. می‌گویند: «آقا اهل‌بیت (علیهم‌السلام) اصلاً حساب‌شان جداست! دین را با سیاست قاطی نکنید!» بسیاری از انسان‌های عالم و اهل توسل، تحجد و تقدس را می‌بینی که در سیاست و انقلاب دخالت نمی‌کنند.

اما آن‌طرف ماجرا فرق می‌کند! وهابی‌های امروز با وهابی‌های نود سال پیش که بقیع را تخریب کردند خیلی فرق کردند! خیلی رشد کردند، امروز آن‌ها خیلی سیاسی هستند. در سی سال گذشته صریحاً با انقلاب‌اسلامی و حضرت امام (ره) درگیر شدند.

شیعیان دستشان با یهود در یک کاسه است!

خیلی جالب است! یکی از اتهاماتی که ابن‌تیمیه و بزرگان وهابیت به شیعیان می‌زدند این بود که ادعا می‌کردند «شیعیان دستشان با یهود در یک کاسه است!» امروز اما ببینید که وضعیت چگونه شده است! دستان وهابیت با صهیونیست‌ها در یک کاسه نیست! اصلاً وهابیت با یهودِ معاند یکی شده‌است. زمانی این‌ها شیعیان را به ارتباطِ عقیدتی با یهود متهم می‌کردند، الآن خودشان حافظ منافع یهود آن هم از نوع صهیونیست هستند. چقدر وهابیت رشد کرده است!

حال ابن‌تیمیه چه می‌گوید؟ «الرافضه لم یدخلوا فی الإسلام رغبه ولا رغبه، ولکن مقتا لأهل الإسلام»[2] «شیعیان اصلاً مسلمان نیستند! آن‌ها میلی به اسلام ندارند! هدف شیعیان از مسلمان شدن نابود کردن اسلام بوده است!» در ادامه جناب ابن‌تیمیه گفته: «و الیهود لا یرون على النساء عدّه وکذلک الرافضه»[3] «زنان شیعه همانند زنان یهود عده نگه نمى‏دارند». در حقیقت می‌خواهند بگویند که ما مسلمان نیستیم، به احکامی این‌چنین وارد می‌شوند. از آن که هیچ دستاویزی ندارند که به شیعیان نسبت دهند، ما را در احکام شرعی با با یهود مقایسه می‌کنند آن هم به دروغ تهمت می‌زنند! این‌ها نظرات خودِ ابن‌تیمیه است که نظریه‌پرداز برجسته وهابیّت است. در ادامه گفته: «والیهود یستحلّون أموال الناس کلّهم وکذلک الرافضه»[4] «شیعیان همانند یهود اموال دیگران را بر خود حلال می‌شمارند!» آیا این دروغ‌ها را کسی باور نمی‌کند؟ بله! وقتی آن طرف دارد کار می‌کند، طبیعی است که عده‌ای باور می‌کنند.

مجروحان داعش در بیمارستان‌های اسرائیل چه می‌کنند؟!

به این نکته توجه شود که این‌ وهابی‌هایی که روزی ما شیعیان را -به دروغ- به شباهت داشتن احکام ما با احکام یهود متهم می‌کردند و بعد حکم تکفیر شیعه را صادر می‌کردند، امروز خودشان با یهود دارند ریشه مسیحیت، زیدیه و اسلامی را از بیخ و بن می‌کَنند. مجروحان داعش در بیمارستان‌های اسرائیل چه می‌کنند؟! فردی در فلسطین اشغالی با مجروحین داعشی مصاحبه می‌کرد. داعشی می‌گفت: «ما خوب شویم، برمی‌گردیم عراق یا سوریه مسلمان، مسیحی و ایزدی می‌کشیم ولی یهودی نمی‌کشیم!» رسماً اتحادشان با یهود صهیونیستی را اعلام می‌کنند، پایش هم ایستاده‌اند و پایش جان هم می‌دهند. می‌دانید این یعنی چه؟ این یعنی دشمن اسلام رشد کرده‌است.

زمانی برای عوام‌فریبی نیاز بود ما را به یهود نسبت بدهد اما الآن دیگر نیاز به عوام فریبی ندارد. چرا نیاز به عوام‌فریبی ندارد؟ چون قدرت دارد! چه لزومی دارد عوام فریبی کند؟! به‌راحتی می‌گوید که من با صهیونیست و یهود هستم. چه‌کسی است که با او مخالفت کند؟!

وهابیت در قم!

دوستان! مسئله جریان تکفیری تنها محدود به داعش نمی‌شود. وهابیت در شهرهای شما، در همین قم، تهران، مشهد و غیره دارد کار می‌کند. جزوات چندبرگی ایشان در محلات دست‌به‌دست می‌شود.

در یکی از جلساتی که با مسئول حرم داشتیم، به ایشان گفتم: «آیا شما خبر دارید که جزوات وهابیت در همین شهر قم پخش می‌شود؟» گفت: «نه! ما خبر نداریم! جزوه را بیاور تا من هم ببینم!»

حمله وهابیون به انقلاب اسلامی

دکتر عبدالله‏ محمد غریب، دانشمند مصرى، در کتاب سراسر دروغ و تهمت خود «وجاء دور المجوس» مى‏نویسد: «إنّ الثوره الخمینیّه مجوسیّه ولیست إسلامیّه، أعجمیّه ولیست عربیّه، کسرویّه ولیست محمّدیّه» «نهضت خمینى، یک نهضت مجوسى، عجمى و کسروى است، نه نهضت اسلامى، عربى و محمدی»[5]. «نعلم أنّ حکّام طهران أشدّ خطرا على الإسلام من الیهود، ولاننتظر خیرا منهم، وندرک جیّدا أنّهم سیتعاونون مع الیهود فی حرب المسلمین» «مى‌دانیم که خطر حاکمان تهران بر اسلام از خطر یهود بر اسلام، سخت‌‏تر است و از آنان هیچ امید خیرى انتظار نمى‌رود و نیک مى‏‌دانیم که آنان به‏ زودى با یهود، هم‌داستان شده و به جنگ مسلمانان خواهند آمد!»[6]

نظرات ابن‌تیمیه مربوط به حدود سیصد سال پیش است، لکن نظرات دکتر غریبِ وهابی برای ده-پانزده سال است. ده-پانزده سال پیش می‌خواستند شیعیان را محکوم کنند به‌اینکه آن‌ها دست‌شان با یهود در یک کاسه است! حال آنکه امروز خود جریان تکفیری-وهابی محکم می‌گوید که مدافع منافع یهود هستند. سلاح و مهمات از اسرائیل می‌گیرند تا مسلمان‌ها را بکشند.

وای به حال من و تو اگر کار نکنیم!

وقتی که ما به‌قول معروف به مسائل خودمان مشغول بودیم، استکبار چقدر روی جریان وهابیت سرمایه‌گذاری کرد و شروع کرد به نیروسازی کردن.

آیا شما فکر می‌کنید این برنامه‌ریزی داعش برای اعزام چند ده‌هزار نیرو از سراسر جهان به عراق و سوریه ماحصل ده سال کار است؟ یکی از رفقای زمان جنگ ما از عراق آمده بود و تعریف می‌کرد: «داعشی‌ها با بعثی‌ها خیلی فرق دارند! صدامی‌ها از اینکه در جبهه با آنها می‌جنگیدیم، می‌ترسیدند! اینها اصلاً ترس نمی‌دانند چیست! طرف جلوی‌ چشم‌اش کشته می‌شود، عینِ خیال‌اش نیست!» فکر می‌کنید خلق چنین اعتماد به نفسی چقدر کار می‌برد؟

دوستان! دشمنِ دین و دشمن خدا دارد کار می‌کند. وای به حال من و تو اگر کار نکنیم. زندگی ما بر ما حرام باشد اگر کار نکنیم. رزق خدا بر تک‌تک ما حرام باشد اگر که در مقابل جریان فتنه کفر و استکبار امروز کار نکنیم. جبهه مقابلِ انقلابِ اسلامیِ شما سیصد سال است که فعال است. اصل شیطانِ بزرگ «آمریکا» است اما جبهه میدانی‌اش «وهابیت» است. آن روز ما این‌ها را جدی نگرفتیم، نتیجه این شد که امروز سدّ بیداری اسلامی در جهان شدند و توانستند سرکوبش کنند.

آیا مدینه رفته‌ای؟ بچه‌ها را می‌نشانند، با چوب به سرشان می‌زنند و می‌گوید باید قرآن حفظ کنی! با کتک بچه را وادار به حفظ قرآن می‌کنند. از کودکی، در مکتب‌خانه‌هایشان، عقاید وهابیت را به آن‌ها تحمیل می‌کنند. آن‌وقت ما از بچه‌های مؤمن خواهش می‌کنیم که کمی از وقت دنیایش را بگذارد و برای دینِ خدا کار کند، او دنبال منافع مادی‌اش است! این دشمن شماست!

عالم وهابی: شیعیان در اذان «خمینی رهبر» می‌گویند!

دکتر ناصر قفارى در رساله دکتراى خود که اکنون کتاب درسى دانشگاه مدینه است، مى‏نویسد: «أدخل الخمینى إسمه فی أذان الصلوات، وقدّم إسمه حتّى على إسم النبیّ الکریم، فأذان الصلوات فی ایران بعد استلام الخمینى للحکم وفى کلّ جوامعها کما یلى: اللّه أکبر، اللّه اکبر، خمینى رهبر، أی الخمینی هو القائد، ثمّ أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه» «خمینى، نام خود را در اذان نمازها داخل کرده و حتّى نام خود را بر نام پیامبر نیز مقدّم نموده است. در ایران، اذان در نمازها بعد از اعلام خمینى به عنوان حاکم ایران و حاکم همه جوامع (مسلمانان) چنین است: اللّه‏ اکبر، اللّه‏ اکبر، خمینى رهبر یعنى خمینى پیشواى ماست، سپس مى‏گویند: شهادت مى‌دهم که محمّد فرستاده خداست!»[7] شما می‌دانید که تکبیر پس از نماز، شعار انقلابی‌مان است و نه اذان! ببینید چگونه دروغ و راست را قاطی کرده‌است! همین الآن شما در مدینه سؤال کنی گاهی‌وقت‌ها این را می‌گویند!

آیا با این جبهه نباید جنگید؟

جریان وهابیت کار می‌کند. این جریان تا دیروز فقط به ائمه معصومین (علیه‌السلام) کار داشت، امروز اما به اصلی‌ترین بازوی جریان کفر استکبار و صهیونیست یعنی یهودِ «أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا»[8] جریان تکفیری به‌حدی قدرت پیدا کرده‌است که توانسته بیداری اسلامی، این خیزش عظیم الهی که فقط و فقط کار خدا بود و ثمره سیصدهزار شهید شما بود را -به قول مقام معظم رهبری- سرکوب کند.

آیا با این جبهه نباید جنگید؟ می‌گویند: «آقا نمی‌گذارند ما برویم عراق!» برادر من مبارزه با کسی که با رسول الله و ائمه اطهار (علیهم‌السلام) می‌جنگد فقط که مبارزه مسلحانه نیست! پس چیست؟! قرآن می‌فرماید: «إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَافٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ»[9] آن‌هایی که به جنگ با خدا و رسولش برمی‌خیزند. بحث محاربه با رسول (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) را قبلاً داشتیم.

در کافی شریف آمده: «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ لَمَّا أُسْرِيَ بِالنَّبِيِّ (ص) قَالَ يَا رَبِّ مَا حَالُ الْمُؤْمِنِ عِنْدَكَ قَالَ يَا مُحَمَّدُ مَنْ أَهَانَ لِي وَلِيّاً فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ أَنَا أَسْرَعُ شَيْ‏ءٍ إِلَى نُصْرَةِ أَوْلِيَائِي» «امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: وقتی پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) به معراج رفت به خداوند عرض نمود: پروردگارا منزلت مؤمن درنزد تو چگونه است؟ فرمود: ای محمد کسی که به دوست من اهانت کند، پس با من به مبارزه آشکار پرداخته است و من زودتر از هر چیز دیگر دوستانم را یاری می‌کنم».[10]

آیا تخریب قبور ائمه اطهار (علیهم‌السلام) و تبدیل زادگاه امّ‌المؤمنین خدیجه کبری (سلام‌الله‌علیها) به سرویس‌های بهداشتی اهانت به رسول الله (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) نیست؟!

همسر زهیر بن قین، از زهیرِ عثمانی، شهیدِ کربلا ساخت!

تاریخ نوشته است که همین محمد بن عبدالوهاب ملعون به سرداب رفت و به قبر مطهر رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) لگد زد. داد می‌زد درحالی‌که اسم برد فلانی من می‌روم قبور عراق را با خاک یکسان می‌کنم، برمی‌گردم و نوبت توست! که بعد رفت و در کربلا و کاظمین هر چه خواست جنایت کرد. لکن در نجف متوقف شد. شیعیان غیور نجف جلوی این جریان وهابی ایستادند.

تاریخ می‌نویسد زن‌ها با مردان‌شان دعوا می‌کردند که شما حق ندارید در خانه بنشینید! باید بروید! وای به حال آن زنی که مانع مجاهده مردش در راه خدا می‌شود. داستان کربلا را بخوانید! همسر زهیر بن قین گفت: «چرا نشسته‌ای؟! بلند شو و پسر پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) را دریاب!» زهیر عثمانی بود! همسرش از زهیرِ عثمانی، شهیدِ کربلا ساخت. در طول تاریخ زنان شهیده و حماسه آفرین بسیاری بودند.

محاربان با خدا و رسول و عذاب عظیم قیامت

در آیه 33 سوره مبارکه مائده خداوند متعال فرمود: «کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمی‌خیزند، و اقدام به فساد در روی زمین می‌کنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند،) فقط این است که اعدام شوند؛ یا به دار آویخته گردند؛ یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند» عذاب عظیم در قیامت منتظر محاربان با خدا و رسول (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) است.

در ادامه می‌فرماید: «إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن قَبْلِ أَن تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» «مگر آنها که پیش از دست یافتن شما بر آنان، توبه کنند؛ پس بدانید (خدا توبه آنها را می‌پذیرد؛) خداوند آمرزنده و مهربان است»[11] مگر کسی که قبل از اینکه تو به آن پیروز شوی توبه کند و برگردد. بعثی‌های عراقی در زمان جنگ آخرین گلوله‌شان را هم می‌زدند، بعد وقتی که دیگر گلوله نداشت می‌گفت: «الدخیل! أنا شیعه!» البته که قاعده بر مدارای با اسیر بود. بچه‌ها قمقه آب‌شان را هم به اسرای عراقی می‌دادند.

خداوند متعال می‌فرماید اگر بر آن‌کس که هتک حرمت می‌کند مسلط شدید و آن موقع توبه کرد، فایده ندارد! اگر قبل از اینکه مسلط بشوی توبه کرد،عیب ندارد! دیگر با او کاری نداشته باش!

راهکار مقابله با جبهه کفر و شرک و نفاق از منظر قرآن کریم

راهکاری که خدا در برابر این جریان به ما می‌دهد چیست؟ می‌فرماید ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، در برابر این جبهه کفر و شرک، این جبهه میانی یهودِ «أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا»[12] شما باید چه کار کنید؟ می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»[13] بعد از تقوا، بعد از ملاحظه دقیقِ دستورات خدا، تحت فرمان ولیّ امر، باید در مقابل این جبهه دو کار انجام دهید. وقتی این‌ها دارند اهانت و حرمت‌شکنی می‌کنند، وقتی اینها در زمین فساد می‌کنند، شما باید دو کار انجام دهید؛ «اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» امام رضا(علیه‌السلام) ذیل همین آیه فرمودند: «نَحْنُ‏ الْوَسِيلَةُ»[14]. ما هستیم که وسیله نزدیک شدنِ شما به خدای متعال هستیم. شما به وسیله اهل‌بیت (علیهم‌السلام) باید مردم را به خدا نزدیک کنید.

در این میدان، رسالت هیئت‌ها از همه قشرها بیشتر است. هیئت بستر ذکر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است. ارتباط مردم را با خدا به وسیله اهل‌بیت (علیهم‌السلام) باید تحکیم کنید، حال نقش شما در این امر چیست؟ هر کسی بگردد و نقش خود را پیدا کند. اینکه عرض می‌کنیم هریک از ما وظیفه‌ای ما داریم به این معنا نیست که اگر امکان اعزام به عراق و سوریه فرهم نشد با خود بگوییم: «من تکلیفی در برابر جریان وهابیت ندارم!» دومین مأموریت ما، مطابق کلامِ خدا، «وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ» است. مبارزه در راه اقامه امر اهل‌بیت (علیهم‌السلام). جهاد در راه اقامه حاکمیت خدا. چطور جناح مقابل عده و عُده جمع می‌کنند، لشکر جمع می‌کنند. برای استقرار حاکمیت شیطان از خیلی از مواضع گذشته خودشان عدول کردند، روزی شما را به هم‌دستی با یهود متهم می‌کردند، امروز خودشان هم دست یهودِ «أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا» هستند. شما باید برای تثبیت حکومت حقّه خدا در عالم، مبارزه کنید.

در برابر این موج اهانت چه کسی باید بایستد؟

ببخشید رفقا! این حرفِ خدا با چه‌کسی است؟ روی سخن خداوند متعال با «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» است. یعنی هرکه امروز ادعای دین دارد، باید اولاً در اقامه امر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و ثانیاً در برپایی حکومت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نقش فعال داشته باشد.

«جهاد فی سبیله» یعنی چه؟ اولاً پرورش مردم در بستر تربیتی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و دوم انقلابی‌گری به‌معنای مجاهده در راه تحکیم حکومت اسلامی.

ما برای تأمین معیشت زندگی‌هایمان برنامه‌ریزی می‌کنیم. البته که امر پسندیده‌ای است. «تقدیر المعیشه» جزء وظایف دینی هر مؤمنی است. برای تحصیل، شغل و ازدواج برنامه‌ریزی می‌کنیم. اما اگر در زمانه جنگ با محاربین با رسول خدا و اولیاء خدا (علیهم‌السلام) قرار گرفتی، آیا باز هم باید فقط به فکر منافع خودت باشی؟ در برابر این موج اهانت چه کسی باید بایستد؟

من می‌توانم آمار شهر، روستا و بخش را بگویم که داعش می‌آید از آن لشکر می‌برد، سنی و شیعه! از آقایان همین هیئت هستند کسانی‌که در ایام ماه مبارک رمضان به منطقه‌ای برای تبلیغ رفتند که وهابیت نیروگیری می‌کند. می‌گفتند 7-8 سال است که طلبه برای تبلیغ به آن منطقه نرفته است! طلبه‌های وهابی چگونه می‌آیند تبلیغ؟ اتوبوسی به روستا می‌روند. برای یک ماه‌اش نان خشک خشکِ خرد با خرمای خشک برمی‌دارد که سرِ سفره هیچ روستایی‌ای ننشیند. حال بعضاً طلبه‌های ما که می‌خواهند بروند تبلیغ، اولین سؤال که می‌پرسند این است که «آیا آنجا خانه عالم دارد؟ من نمی‌توانم خانواده را کاریش کنم!» وای بر آن خانواده و آن زن‌و‌بچه‌ای که مانعِ مجاهده طلبه می‌شود. این همه در زیارت جامعه خوانده است «بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ أُسْرَتِي»[15] «پدر و مادر و زن و بچه و خانواده‌ام را فدای شما می‌کنم». آیا ما دروغ می‌گوییم و زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم؟!

جریان وهابی و تأخیر در امر فرج

داعش امروز خون کرده‌است چشم امام زمانی را که تو برایش گریه می‌کنی و ندبه می‌خوانی. خدا اینجا در قرآن چه می‌فرماید؟ کاش نود سال پیش بود و وهابی‌ها فقط قبر خراب می‌کردند! افسوس که امروز جریان وهابیت در مقابل حاکمیت امام زمان (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) ایستاده است. زیرا می‌داند که این انقلاب هرچه دارد جلوتر می‌رود، زمینه‌ساز حکومت امام زمان (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) است. امروز جریان داعش تبدیل به عامل میدانیِ حقیر و ذلیل ِ آمریکا و صهیونیسم شده‌است. نیروی میدانی یهود و نصارای معاند برای به تأخیر انداختن امر فرج. حال ما بنشینیم و تا قیامت دعای فرج بخوانیم.

در برابر این جریان می‌خواهی چه کار کنی؟ در مسجد، پایگاه، محله، کارخانه، دانشگاه، مغازه‌ات باید کار کنی! باید عقاید وهابی را ریز به ریز بشناسی و عداوت آن‌ها را تبیین کنی. غیر از این‌ها که حرکت‌های معمول است، خداوند متعال فرموده که دوکار باید انجام دهی؛ یکی اینکه «وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» به این معنا که ارتباط خودت را با خدا به وسیله اهل‌بیت (علیهم‌السلام) تحکیم کنی و به وسیله اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، ارتباط مردم را با خدا تثبیت کنی. دوم اینکه «وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ» برای اقامه حکومت جهانی اسلام مجاهده و مبارزه کنی. یعنی یک عنصر مؤمن و انقلابی امروز باشی. بتوانی به امام زمان (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) بگویی: «من حزب‌الهی هستم آقا جان! قبولم کن!»

 اگر این‌طور نشود چه؟ اگر ما سرمان را بیندازیم پایین و زندگی خودمان را کنیم چه؟ اتفاقی نمی‌افتد! این جریان وهابیت در عرض 10-15 سال این‌قدر رشد کردند و تبدیل به اصلی‌ترین عامل کفر در منطقه شدند. حال شما حساب کنید اگر در مقابل اینها مقاومت نکنیم و تنها یک عده نیروهای میدانی بروند در مقابل این‌ها تکه تکه شوند و جان بدهند، به مرور زمان تحلیل می‌رویم.

تا چه زمانی نیرو می‌خواهد برود آنجا تکه تکه شود تا تو زندگی کنی؟ صرفاً به این‌ دلیل که اجازه اعزام به عراق و سوریه را نداریم، باید مبارزه را رها کنیم و برویم سراغ کار و زندگی خودمان؟! ای لعنت بر این دنیا. امام حسین (علیه‌السلام) فرمود: «یا دَهرُ اُفٍّ لَکَ مِن خلیلِ» «ای دنیا! اف بر دوستی تو». هر روز و هر شب یکی دارد کشته می‌شود. خداوند متعال راه را گفته‌است: «وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ».

در هشت شوّال از کدام داغ باید گریه کرد؟

وهابی‌ها، نود سال پیش کار عجیبی کردند. رفتند شیعیان را جمع کردند و گفتند شما باید قبور ائمه بقیع (علیهم‌السلام) را خراب کنید. این‌ها اگر قدرت پیدا کنند، تا به این‌ حد ظالم و سفاک هستند. به دست‌شان بیل و کلنگ دادند و گفتند اگر این‌کار را انجام ندهید، شما را می‌کشیم. شیعیان قبول نکردند آنقدر شیعه کشتند که علما مجبور شدند فتوا بدهند به خاطر اینکه شیعه حفظ شود، عیب ندارد.

 آری! به دست خود شیعیان حرم امام حسن مجتبی، حرم امام جعفر صادق، حرم امام محمد باقر و حرم امام سجاد (علیهم‌السلام) با خاک یکسان شد. به دست خود شیعیان 60 هزار کتابی که اکثرش نسخ خطی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بود در آتش سوزانده شد. زادگاه پیغمبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و منزل حضرت خدیجه کبری (سلام‌الله‌علیها) به دست خود شیعیان ویرانه شد. من در مصیبت تخریب بقیع از کدام داغ باید سوخت؟ از داغ شیعیان یا از داغ امام زمان (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف) وقتی که می‌بیند پرده‌ها و درب خانه دارد آتش می‌گیرد. آن هم خانه امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) که یک روز خانه مادرش را در دود و آتش دیده است. در هشت شوّال از کدام داغ باید گریه کرد؟