زائر حسین(ع) باید شمشیر بدست شود

در ایام شهادت امام زین العابدین علیه السلام و ایام اسارت کاروان اهلبیت علیهم السلام در شهر شام، جلسه هفتگی هیئت محبین اهلبیت علیهم السلام قم جمعه 5 مهر ۹۸ با سخنرانی حجت الاسلام احمد پناهیان در مقتل الشهدای فاطمیه سلام الله علیها برگزار شد.

مذاکره در قالب سخنرانی!

رهبرانقلاب در پیام اخیرشان بمناسبت هفته دفاع مقدس گفتند: «یاد ونام شهیدان مایه سربلندی ملت و نشانه راه بسوی پیروزی است. فداکاری شجاعانه آنان است که عظمت ملتها و عمق مبانی فرهنگی و تمدنی آنان را به اثبات میرساند». وجود مسیر شهادت نشانه پیروزی حرکت انقلاب اسلامی است. کسی که با شجاعت و فداکاری در این میدان می آید، عمق نگاه متمدن اسلامی را برای همه به نمایش میگذارد. هر تمدنی بر پایه محورها و استوانه هایی بنا شده. شهدا به این محورها و استوانه ها اشاره واضحی داشتند.

تا پیش از این برخی سعی میکردند به جریان مبارزه و شهادت تعرض کنند؛ الان سراغ جنگ تحمیلی رفته اند. آقای ظریف در مصاحبه خود در نیویورک حرفی زد که این حرف خیلی مهمتر از برداشته شدن نام شهدا از تابلوهای خیابانها است. گفت: «ما می‌خواهیم ۳۱ شهریور روز صلح باشد و نه جنگ». این حرف از حرف روحانی بدتر است که گفت «این برجام حداقلی بود، برای برجام حداکثری باید بیشتر خرج کنید». گفت «بیشتر می خواهید باید بیشتر بپردازید». آقای روحانی مذاکره نکرد، اما با همین صحبتهایش مذاکره کرد! حرفی که میخواستند بگویند را گفتند، اما نه در قالب مذاکره، بلکه در قالب سخنرانی. آقای روحانی با روی بازتر از این نمیتوانست با اروپاییان روبرو شود. آن هم بعد از محکومیت ایران توسط اروپاییها در قضیه بمباران پهبادهای یمنی.

مهمتر از این موضع آقای روحانی که خیلی هم قابل تأمل است، نگاه آقای ظریف به جنگ و دفاع مقدس است. «ما می‌خواهیم ۳۱ شهریور روز صلح باشد و نه جنگ». واقعا چطور میشود که هفته جنگ را هفته صلح معرفی کرد؟! جز اینکه بگوییم ما جواب جنگ را با صلح میدهیم. شهادت قله است. جهاد و مبارزه مسیر و راه شهادت است. اگر این مسیر را منکر شویم، شهادتی هم نخواهد بود. با انکار جنگ، شهادت هم انکار خواهد شد. امام باقر علیه السلام در مورد جهاد و مبارزه فرمود: ظَهَرَ بِهِ اَلدِّينُ وَ بِهِ يُدْفَعُ عَنِ اَلدِّينِ وَ بِهِ اِشْتَرَى اَللَّهُ «مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ». اگر جنگ و جهاد را حذف کنیم، از انقلاب ما چه می ماند؟ اینکه در هفته دفاع مقدس از نفی جنگ دم بزنیم، قابل پذیرش نیست.

جذب به شیوه امام سجاد(ع)

از طرفی دیگر یکی از مبلغین گفته در پیاده روی اربعین، اربعین را اینگونه به اروپایی ها معرفی کنیم: «No War: اربعین حسینی یعنی نه به جنگ». کسی گمان نکند بین این نگاه با نگاه آقای ظریف ارتباطی وجود دارد! این صحبت چهار روز بعد از پیام رهبرانقلاب بیان میشود که گفتند «در اربعین منطق دفاع از حق و ایستادگی در برابر ظلم و طغیان و استکبار، این منطق حسینی را به جوانان بی غرض دنیا برسانید».

امام حسین علیه السلام هنوز به کربلا نرسیده، در مکه فرمود: مَنْ کَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ، فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا. امام از همان مکه دم از جنگ میزند. مسلم را فرستاده کوفه که لشکر مسلح آماده کند برای جنگ. اگر جنگ را از کربلا حذف کنیم، از عاشورا چه باقی می ماند؟ جهاد در جریان کربلا یک اصل است. اتفاقا جهاد مایه جذب است. همین الان سردار سلیمانی میان جوانان دنیا محبوب تر است یا آقای ظریف؟ خود آقای ظریف هم اذعان کرد که محبوبیت سردار سلیمانی بیشتر است. سردار سلیمانی ادبیاتش نه به جنگ است؟

برخی گمان میکنند امام حسین علیه السلام بخاطر موقعیت و شرایط مجبور به جنگ در کربلا شد. پس امام سجاد علیه السلام را چه کنیم؟ ایشان که لشکر و سپاه و موقعیت برای جنگ و نبرد نداشت. این خطبه امام در شام است: فرمود هرکس مرا نمی شناسد خودم را معرفی میکنم:

أَيُّهَا النَّاسُ أُعْطِينَا سِتّاً وَ فُضِّلْنَا بِسَبْعٍ. أُعْطِينَا الْعِلْمَ وَ الْحِلْمَ وَ السَّمَاحَةَ وَ الْفَصَاحَةَ وَ الشَّجَاعَةَ وَ الْمَحَبَّةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ.وَ فُضِّلْنَا بِأَنَّ مِنَّا النَّبِيَّ الْمُخْتَارَ مُحَمَّداً وَ مِنَّا الصِّدِّيقُ وَ مِنَّا الطَّيَّارُ وَ مِنَّا أَسَدُ اللَّهِ وَ أَسَدُ رَسُولِهِ وَ مِنَّا سِبْطَا هَذِهِ الْأُمَّةِ. مَنْ عَرَفَنِي فَقَدْ عَرَفَنِي وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنِي أَنْبَأْتُهُ بِحَسَبِي وَ نَسَبِي. أَيُّهَا النَّاسُ أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنَى أَنَا ابْنُ زَمْزَمَ وَ الصَّفَا. أَنَا ابْنُ مَنْ حَمَلَ الرُّكْنَ بِأَطْرَافِ الرِّدَا. أَنَا ابْنُ خَيْرِ مَنِ ائْتَزَرَ وَ ارْتَدَى. أَنَا ابْنُ خَيْرِ مَنِ انْتَعَلَ وَ احْتَفَى. أَنَا ابْنُ خَيْرِ مَنْ طَافَ وَ سَعَى. أَنَا ابْنُ خَيْرِ مَنْ حَجَّ وَ لَبَّى. امام سجاد علیه السلام ابتدا خودش را با مکه و منا معرفی کرد.

أَنَا ابْنُ مَنْ حُمِلَ عَلَى الْبُرَاقِ فِي الْهَوَاءِ. أَنَا ابْنُ مَنْ أُسْرِيَ بِهِ مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى. أَنَا ابْنُ مَنْ بَلَغَ بِهِ جَبْرَئِيلُ إِلَى سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى. أَنَا ابْنُ مَنْ دَنا فَتَدَلَّى فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‏. أَنَا ابْنُ مَنْ صَلَّى بِمَلَائِكَةِ السَّمَاءِ. أَنَا ابْنُ مَنْ أَوْحَى إِلَيْهِ الْجَلِيلُ مَا أَوْحَى. أَنَا ابْنُ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى أَنَا ابْنُ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى.

امام سجاد علیه السلام میخواهد در دل دشمن و در هیئت یک اسیر جدش امیرالمومنین علیه السلام را به مردم شام معرفی کند. امیرالمومنینی که در شام سالهاست بالای منبرها لعن میشود. اول کلمه ای که برای معرفی علی علیه السلام گفت شمشیر او بود: أَنَا ابْنُ مَنْ ضَرَبَ خَرَاطِيمَ الْخَلْقِ حَتَّى قَالُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ. علی علیه السلام با شمشیرش گردنکشان را تسلیم اسلام کرد. أَنَا ابْنُ مَنْ ضَرَبَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ بِسَيْفَيْنِ وَ طَعَنَ بِرُمْحَيْنِ. این شیوه جذب امام سجاد علیه السلام است: من فرزند علی علیه السلام هستم که با دو شمشیر و دونیزه پای رکاب پیغمبر صلی الله علیه و آله میجنگید. چطور میشود عاشورا را از جنگ و جهاد عاری کرد؟ مگر عاشورا جز جنگ و مبارزه با کفر و نفاق بود؟

مردم شام هنوز امیرالمومنین علیه السلام را نمیشناسند. بالای منبرها علی علیه السلام لعن میشود. مردم گمان میکنند علی علیه السلام نماز نمیخواند. امام سجاد علیه السلام اینگونه جد بزرگوارش را به شامیان معرفی میکند. آن هم یک تنه و تنها میان کاخ دشمن. بعد ما اربعین را با شعار «نه به جنگ» به جوانان اروپایی معرفی کنیم؟!

خلع سلاح ائمه(ع) در شعارها!

وَ هَاجَرَ الْهِجْرَتَيْنِ وَ بَايَعَ الْبَيْعَتَيْنِ وَ قَاتَلَ بِبَدْرٍ وَ حُنَيْنٍ وَ لَمْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ طَرْفَةَ عَيْنٍ. أَنَا ابْنُ صَالِحِ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَارِثِ النَّبِيِّينَ وَ قَامِعِ الْمُلْحِدِينَ وَ يَعْسُوبِ الْمُسْلِمِينَ وَ نُورِ الْمُجَاهِدِينَ وَ زَيْنِ الْعَابِدِينَ وَ تَاجِ الْبَكَّائِينَ وَ أَصْبَرِ الصَّابِرِينَ وَ أَفْضَلِ الْقَائِمِينَ مِنْ آلِ يَاسِينَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ. أَنَا ابْنُ الْمُؤَيَّدِ بِجَبْرَئِيلَ الْمَنْصُورِ بِمِيكَائِيلَ أَنَا ابْنُ الْمُحَامِي عَنْ حَرَمِ الْمُسْلِمِينَ وَ قَاتِلِ الْمَارِقِينَ وَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ. وَ الْمُجَاهِدِ أَعْدَاءَهُ النَّاصِبِينَ وَ أَفْخَرِ مَنْ مَشَى مِنْ قُرَيْشٍ أَجْمَعِينَ. وَ أَوَّلِ مَنْ أَجَابَ وَ اسْتَجَابَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَوَّلِ السَّابِقِينَ وَ قَاصِمِ الْمُعْتَدِينَ وَ مُبِيدِ الْمُشْرِكِينَ وَ سَهْمٍ مِنْ مَرَامِي اللَّهِ عَلَى الْمُنَافِقِينَ. ما اگر بخواهیم جهان را پر از صلح کنیم، باید اسلحه در دستمان داشته باشیم. حال ما میخواهیم در شعارهایمان از دست علی علیه السلام هم شمشیر را بگیریم!

وَ لِسَانِ حِكْمَةِ الْعَابِدِينَ وَ نَاصِرِ دِينِ اللَّهِ وَ وَلِيِّ أَمْرِ اللَّهِ وَ بُسْتَانِ حِكْمَةِ اللَّهِ وَ عَيْبَةِ عِلْمِهِ. سَمِحٌ سَخِيٌّ بَهِيٌّ بُهْلُولٌ زَكِيٌّ أَبْطَحِيٌّ رَضِيٌّ مِقْدَامٌ هُمَامٌ صَابِرٌ صَوَّامٌ مُهَذَّبٌ قَوَّامٌ. قَاطِعُ الْأَصْلَابِ وَ مُفَرِّقُ الْأَحْزَابِ. أَرْبَطُهُمْ عِنَاناً وَ أَثْبَتُهُمْ جَنَاناً وَ أَمْضَاهُمْ عَزِيمَةً وَ أَشَدُّهُمْ شَكِيمَةً أَسَدٌ بَاسِلٌ يَطْحَنُهُمْ فِي الْحُرُوبِ إِذَا ازْدَلَفَتِ الْأَسِنَّةُ وَ قَرُبَتِ الْأَعِنَّةُ طَحْنَ الرَّحَی. امیرالمومنین علیه السلام وقتی به میدان میرفت که همه نیزه ها علیه او بلند شده بود.

وَ يَذْرُوهُمْ فِيهَا ذَرْوَ الرِّيحِ الْهَشِيمِ. لَيْثُ الْحِجَازِ وَ كَبْشُ الْعِرَاقِ مَكِّيٌّ مَدَنِيٌّ خَيْفِيٌّ عَقَبِيٌّ بَدْرِيٌّ أُحُدِيٌّ شَجَرِيٌّ مُهَاجِرِيٌّ. مِنَ الْعَرَبِ سَيِّدُهَا وَ مِنَ الْوَغَى لَيْثُهَا وَارِثُ الْمَشْعَرَيْنِ وَ أَبُو السِّبْطَيْنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ. ذَاكَ جَدِّي عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ. امام سجاد علیه السلام یک نفر است. اگر روزی ما را زندانی هم کردند، ‌در مقابل دشمن باید اینگونه سخن بگوییم. این را به مردم بگوییم تا بدانند چه کسانی را برای مسئولیت در کشور باید انتخاب کنند.

مردم شام ضجه و ناله شان بلند شد. یزید به موذن گفت اذان بگو. وقتی موذن به نام مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله رسید: اشهد ان محمدا رسول الله. امام سجاد علیه السلام فرمود: لْتَفَتَ مِنْ فَوْقِ الْمِنْبَرِ إِلَى يَزِيدَ فَقَالَ مُحَمَّدٌ هَذَا جَدِّي أَمْ جَدُّكَ يَا يَزِيدُ فَإِنْ زَعَمْتَ أَنَّهُ جَدُّكَ فَقَدْ كَذَبْتَ وَ كَفَرْتَ وَ إِنْ زَعَمْتَ أَنَّهُ جَدِّي فَلِمَ قَتَلْتَ عِتْرَتَهُ. اگر محمد صلی الله علیه و آله جد من است، چرا عترت او را کشتی؟

تمام روضه امام سجاد علیه السلام در شام همین یک جمله بود. از امام سجاد علیه السلام شیوه تعامل و سخن گفتن با دشمن را بیاموزیم. ما دم از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف میزنیم، اما شمشیرش را از شعارهایمان حذف میکنیم.

رهبرانقلاب گفتند پس از جنگ باید به شیوه امام سجاد علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیها عمل کنیم. معنای این جمله با توجه به این خطبه امام سجاد علیه السلام مشخص میشود. جاهِدوا في سبيلِ اللّه ِ بأيْديكُم، فإنْ لَم تَقْدِروا فجاهِدوا بألسِنَتِكُم ، فإنْ لَم تَقْدِروا فجاهِدوا بقُلوبِكُم. اگر شرایط جهاد با شمشیر مهیا نبود، مثل امام سجاد علیه السلام و زینب کبری سلام الله علیها با زبان باید با کفر و نفاق بجنگیم.

زائر حسین(ع) باید شمشیر بدست شود

آل بویه در قرن چهارم هجری در شمال ایران قیام کردند. اولین جماعتی بودند که عاشورا را تعطیل رسمی و عزای عمومی اعلام کردند. مشکی پوشی را برای اولین بار این قوم اجرا کردند. تا قبل از این زمان، عاشورا عزاداری عمومی نبود. یکی از امتیازات آل بویه که توانستند حکومت شیعی محکمی ایجاد کنند، برپایی عزاداری عاشورا بود؛ با اجرای تعزیه و شبیه خوانی. محور اصلی تعزیه ادوات جنگ و رجزخوانی و شمشیر زدن و مبارزه است. ما در هیئتهایمان این را کم داریم. ادبیات تمدن ساز در همه جهان ادبیا شجاعانه و مجاهدانه است. حسین بن علی علیهما السلام را استوار در میدان حق و ملازم تیغ و شمشیر در صحنه نبرد با مستکبرین معرفی کنیم، نه با No War!

انقلاب ما اگر دفاع مقدس و جنگ نداشت، شعارهای انقلاب تحقق عینی پیدا نمیکرد. حجت صداقت حضرت روح الله مدیریت او در جبهه و اسقامت در میدان جنگ بود.‌ شعار وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّي لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ يَکُونَ الدِّينُ کُلُّهُ لِلَّه(انفال 39) بود.

برخی میگویند همین که عشق و محبت و روضه امام حسین علیه السلام هست کافیست. همین الفت و مهربانی در پیاده روی اربعین برای ظهور کافیست. اما این کافی نیست. اگر این جمعیت برای ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف علیه استکبار و نفاق سلاح به دست شدند، آنگاه ظهور محقق میشود. يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَي الْکافِرينَ يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ(مائده 54). این جمعیت باید شمشیر به دستشان بگیرند.

مظلومیت حسین بن علی علیهما السلام به این است که زائر اربعین شعارش «الحسین یجمعنا» باشد. امام حسین علیه السلام برای چه ما را جمع کرده؟ برای عشق و صفا؟ امام حسین علیه السلام ما را جمع کرده تا در رکاب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف برویم؛ و برای تحقق این امر باید مرد جنگ و مبارزه باشیم. باید بیدار باشیم تا دچار فتنه برجام حداکثری نشویم. برجام حداکثری میخواهد سلاح را از دست ما بگیرد. آرزوی ما را مبدل به یأس کند.

محَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ. اولین ویژگی یاران پیامبر صلی الله علیه و آله شدت در برابر کفار است. کسیکه در برابر کفر شدید نیست، مردم را به انحراف میکشاند. تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا(فتح 29). اگر تا قیامت هم در پیاده روی اربعین از مهربانی حرف بزنیم، دشمن از ما عصبانی نمیشود. آنچه دشمن را عصبانی میکند شعارهای حسینی و اهداف عاشورایی است.

شعار تمدن ساز حسین علیه السلام آزادسازی فلسطین و یمن و بحرین و سایر ملتهاست. جنگ و تقابل با مستکبر شعار حسین بن علی علیه السلام است. با جنگ تحمیلی هشت سال پرچم اسلام بلند شد. جنگ بود که انقلاب اسلامی را مقبول قلوب مسلمین دنیای اسلام کرد. و امروز نتیجه اش را در منطقه و جهان داریم می بینیم.